Week 8, Zanzibar

Week 8


Maandagavond, nadat ik terug kwam van mijn safari ben ik met Najoua uit eten geweest bij de Chinees. We hebben gezellig bij gekletst want we hadden elkaar 4 dagen niet gezien!

Dinsdag ben ik naar stage geweest en daarna in de stad de laatste dingetjes gekocht die ik nog wilde hebben uit deze mooie stad.
Najoua en ik zijn er, na een aantal pogingen op z'n afrikaans zaken doen.. In geslaagd om een vliegticket en hotel te boeken voor donderdag.
In de avond zijn Najoua en ik gaan lopen naar een plek waar je in 1 oogopslag de hele stad, de bergen en de ondergaande zon kunt over zien.
Dat was echt geweldig mooi. Als je het vanaf zo'n groot oppervlak bekijkt lijkt het net een jungle waarin hier en daar huizen zijn gebouwd. Arusha heeft echt heel veel natuur.

Woensdag was mijn laatste dag in Arusha, dat was best treurig.
Voor de laatste keer naar stage,voor de laatste keer door deze mooie stad lopen. De vriendelijke mensen, de natuur, de ritjes op de bodah bodah's.. Wat ga ik mijn leventje hier missen!!
Ik heb deze dag echt extra genoten van alles. Ik ben naar de pedicure geweest en naar de masseur. Toen nog een laatste ritje op de bodah bodah naar huis gepakt..

Stage was deze dag nog best heftig.
Ik heb veel zwarte tenen/voeten gezien (necrotisch weefsel) zelfs tot aan het onderbeen toe.
Vooral veel oudere mannen die veel (lokaal) bier drinken en vervolgens een ongeluk krijgen.
Er was ook een man die in de nacht een mede patiënt had vermoord. Deze man lag nog steeds in het ziekenhuis maar dan vast geketend aan zijn bed.
Nog een andere man lag ook vastgeketend aan zijn bed. Het werd mij niet duidelijk waarom. Best een gek gezicht.
Afgelopen keer in de praktijk kwamen er ook 6 gevangenen met oranje pakjes, vast geketend aan elkaar, binnen.
De bewakers maken ze los, wij behandelen ze en vervolgens lopen ze in 1 rij aan elkaar vastgeketend weer naar buiten..
Geen idee wat hun daden waren. Tegen ons waren ze altijd heel beleeft. Het blijkt ook wel dat je in Afrika al snel in de boeien wordt geslagen ook al is er geen bewijs.
Maar je bent ook zo weer bevrijd als iemand wat geld voor je neer legt.
Het is echt heel corrupt allemaal.

Woensdag avond besefte ik mij ineens dat ik binnenkort richting huis ga..
Dat wordt even schakelen en een cultuurschok overwinnen maar dan komt dat ook wel weer goed.
Nog even genieten dat ik niet overal aan hoef te denken, geen afspraken, geen tijd gewoon op z'n beloop de dag beleven.
Wat maken wij het onszelf eigenlijk toch moeilijk in Nederland. Laten we gewoon met z'n alle die werkdagen wat korter maken en wat meer genieten.
Ik las laatst dat dat is wat mensen tegenwoordig willen. Hun vrije tijd invullen met rust. Onze agenda's zijn overvol! Wil je met iemand afspreken heeft deze persoon ergens in de aankomende 2 weken misschien 1 plekje vrij in zijn agenda!! Terwijl, als ik hier met Afrikaanse mensen afspreek hebben ze altijd tijd.

Donderdag,
Voordat we vertrokken ben ik nog even een rondje wezen lopen in de buurt waar ik de afgelopen weken heb gewoond.
Als ik naar rechts loop en de zandpaadjes afloop heb ik een prachtig uitzicht over de hele stad en de ondergaande zon (een andere plek als dinsdag).
De geluiden van de stad hoor ik in de verte, hier en daar rijd een auto langs met keiharde bongo muziek en een schreeuwende stem verteld de mensen voor welke partij zij moeten kiezen.
Het is de laatste dagen wat rumoerig omdat er zondag gestemd gaat worden.
Ergens in de verte is iemand hout aan het hakken, ik hoor veel verschillende soorten vogels zingen, stemmen vanuit de huizen in de omgeving, de geur van verbrand afval.. Deze stad bruist dag en nacht.

Onze tassen zijn inmiddels ingepakt.
We gaan Arusha nu echt verlaten..
Najoua en ik zitten nu in het vliegtuig en we vliegen in een paar minuten naar Dar es Salaam. Het is 21.00 uur, we vliegen vanaf Kilimanjaro Airport.

Een paar uur later.. We zijn aangekomen in Dar es Salaam.
We stappen het vliegtuig uit en voelen meteen de vochtige warmte om ons heen. We zijn nu in de primate City van Tanzania beland.
Er bestaan ... Primate city's in de wereld. Ze bevinden zich in ontwikkelingslanden. De grootste primate City bevind zich in India. ... Telt ... Inwoners en groeit... Per jaar.
Mensen in ontwikkelingslanden hebben het idee dat ze in de stad wel een baan kunnen krijgen en een inkomen kunnen opbouwen. Ze hebben een ideaal beeld over de stad (net als vluchtelingen die richting Europa komen omdat ze denken dat hier alles beter is terwijl ze uiteindelijk nooit een fatsoenlijke baan zullen krijgen) maar komen er al snel achter dat dit niet het geval is als ze een maal in de stad zijn. Dit is de reden dat veel mensen gaan stelen en dat de cultuur zo hard is. Je moet voor jezelf opkomen om te kunnen overleven.
Een primate City bestaat uit een centrum en daarom heen heel veel aanbouw. Dit gaat maar door tot aan slums toe (sloppen wijken). Bijna niemand heeft een vergunning om te bouwen,de mensen trekken naar de stad toe en maken met elk materiaal dat ze kunnen vinden een onderdak.
Wij hebben de slums niet gezien want dit is een veels te gevaarlijke regio om rond te lopen.
Zelfs op straat overdag moet je heel goed oppassen.

Onze taxi chauffeur stond klaar en we werden naar het hotel gebracht. Dat ging eigenlijk voor de verandering een keer heel soepel. Het beste is om al dit soort dingen van te voren te regelen.
We verbleven 2 nachten in een hotel in Dar.

Vrijdag zijn we de stad in gegaan. Ik ben naar het museum geweest. Dit was heel interessant. Het ging over de kolonisatie, kunst, opgravingen en het ontstaan van de mens.
Daarna zijn we naar de botanische tuinen geweest. In deze tuinen waren dansers een Video aan het opnemen. Wij mochten mee kijken. Ze dansten een typische tanzaniaanze dans.
Toen zijn we naar de kust gelopen om onze boot ticket voor zaterdag alvast te bestellen.
Hier kwamen wij er al snel achter dat het totaal niet veilig is om hier rond te lopen.
De mensen bekijken wat je allemaal bij je hebt en lijken allen op het punt te staan om je te beroven.
Uiteindelijk was het gelukt, ticket geboekt.
We maakten meteen ons plan ,om de volgende dag veilig met al onze bagage, in Zanzibar aan te komen waterdicht.
We reserveerden 2 taxi's, 1 die ons die 500 meter vanaf het hotel naar de boot bracht en 1 die in Zanzibar klaar stond ons op te halen.

De volgende ochtend vertrokken wij na ons ontbijt richting de boot. We kwamen daar aan in de auto en meteen verzamelde een hele horde donkere mannen zich om onze auto. Ze wilden allemaal onze bagage 5 meter voor ons dragen naar de entre van de boot.
Najoua had mij van te voren verteld dat je heel erg moet oppassen met je bagage. Want voor je het weet ben je een tas kwijt. Zij had in Marokko een keer mee gemaakt dat iemand hij tas wilde dragen en er gewoon mee weg rende. Dus wij wilden gewoon onze bagage zelf verplaatsen voor die 5 meter.
Voor we het wisten stapte onze taxi chauffeur uit en opende de klep van de auto. Hij wilde onze tassen uitdelen aan de mannen om ze voor ons te dragen.
Wij snel die auto uit, een hele discussie en getrek en geduwd en toen konden we uiteindelijk onze bagage zelf bij ons houden.
De bootreis was heel mooi en verliep goed. Maar toen we werden opgehaald door de taxi chauffeur in Zanzibar hadden we weer de zelfde chaos als bij ons vertrek. Al die mensen die op ons afkwamen en onze tassen bijna uit onze handen rukten.
Najoua liep achter mij, ze deed een vergeefse poging haar koffer van 24 kilo met zijn kleine wieltjes tegen een heuvel op te trekken met grint.. Ondertussen liep onze taxi chauffeur door met mijn koffers in zijn handen. Hij gooide ze bij een oude lokale man achterop zijn fiets.
Ik liep ernaar toe om uit te leggen dat ik zelf mijn koffers wilde tillen. Uiteindelijk ben ik maar naast de fiets mee gaan lopen om een hoop drama te voorkomen.
We waren allebei opgelucht dat we uiteindelijk veilig met al onze bagage in de auto zaten op weg naar ons hotel.
Tijdens deze rit werden wij weer helemaal blij want de dorpjes in Zanzibar deden ons denken aan Arusha.
Zoveel groen, we waren weer terug in de natuur.
Ver weg van de vervuilde stad. De temperatuur is hier ook aangenamer. Als je in Dar naar buiten liep wilde je meteen weer naar binnen..

Toen we aankwamen bij het hotel zijn we meteen naar het strand gegaan. Het strand is geweldig! Wit zand en een azuur blauwe zee.
Ook ons verblijf is heel mooi. Er zijn bijna geen andere gasten in het hotel en we verblijven tussen een mooi stukje natuur dicht bij het strand. Elke ochtend eten we buiten vers fruit met brood. Het is echt een paradijsje. Het is totaal niet toeristisch, terwijl hier langs de kust het ene hotel na het andere gebouwd is en alles zit bom vol. Wij vragen ons af waarom ons hotel zo leeg is, er zijn wel veel gebouwen in aanbouw en ze hebben geen website..
Het is ook niet zo luxe als de grote hotels langs de kust. Wij voelen ons hier echt thuis!

Een uur lopen verderop verblijven 4 andere meiden waarmee wij het in Arusha goed konden vinden. We hadden met hun afgesproken om in de avond naar de beach party te gaan bij hun hotel. De volgende dag zouden zij weer vertrekken. We vroegen de eigenaar van ons hotel of wij daar heen konden lopen maar hij zei dat het gevaarlijk was. Hij bood aan om samen met zin andere werknemer mee te lopen. We begonnen onze strand wandeling die al snel een zee-wandeling werd..
Het was namelijk vloed en op sommige plekken liepen wij tot onze borst in het water.
Er waren heel veel krabben waar wij heel hard om hebben gegild, waar onze medewandelaars heel veel lol om hadden.
Het water was koel en zacht en het was echt een gave ervaring om op deze manier bij een strandfeest aan te komen.
Lopen door de zee onder de sterrenhemel.

Het feest zelf was niet heel geweldig, wij vonden het jammer dat er geen bongo muziek werd gedraaid. Het feest was op een podium en niet op het strand.. Het was echt een typische toeristische plek waar alles Europees was. Als je mij gezegd had dat ik in Turkije of Spanje op een resort was geweest had ik het ook geloofd, niks voor ons dus.
Er kwamen Afrikaanse dansers een typische Afrikaanse dans uitvoeren. Dat wad heel leuk om te zien want wij kenden de liedjes en dans nog van de cursus Afrikaanse muziek die wij de 2de week van ons verblijf hadden gevolgd.
Uiteindelijk stonden we dan ook met z'n 4en op het podium mee te dansen en te zingen met een hele grote slang!
Weer een geweldige ervaring.

We merken wel dat alles hier, de muziek, de hotels en het eten enorm verwesterd is. Dat vind ik heel jammer want ik ben gaan houden van de Afrikaanse cultuur.
O ja en dan vertel ik kort nog even over de 'beach boys' die hier op het strand rondlopen. Ik wil niet te veel aandacht besteden aan negativiteit.
Gister had ik al bijna 2x een aanvaring met een van hen. Omdat ze gewoon echt te ver gingen en ons niet met rust wilde laten.
Ze vallen toeristen constant lastig Omdat ze vrienden willen maken voor hun geld.
Ze staan zelfs beschreven in de lonely planet.

We gaan hier op Zanzibar nog een aantal activiteiten doen. We gaan snorkelen bij een eiland, we gaan het oerwoud in, we gaan zwemmen met dolfijnen, stone town en in een bootje naar de ondergaande zo'n kijken.
Verder genieten we van het strand, de natuur, het eten, de muziek, dansen, rust en de ondergaande zon.
Met de zo'n moet je wel heel voorzichtig zijn. Gister ben ik in de schaduw verbrand. Goed insmeren dus en alleen in de schaduw zitten..

Even tussendoor, vanavond (maandag) zijn Najoua en ik undercover naar de zonsondergang gegaan. Najoua os moslim en droeg haar hoofddoek.. En ik deed met haar mee.
Het was een verademing, de meeste beach boys lieten ons met rust of liepen door en begroeten ons met de islamitische groet; assalamu alaikom (moge vrede met jou zijn), waarna wij reageerde ; alaikom Salaam (vrede ook met jou).
Persoonlijk vond ik het heel comfortabel om een hoofddoek te dragen omdat mensen met respect met je omgaan en je niet lastig vallen.
Ik weet wat jullie nu denken.. Die Vera is echt tot alles in staat!
Maar ik heb wel rustig van mijn zonsondergang kunnen genieten!

Al met al weer een enerverende week!
Ik ga nog even lekker genieten en uitrusten op Zanzibar.

Voor mij vertrek (23 dec) probeer ik nog een blog online te zetten. Als het internet mee werkt..

Liefs Vera,