Week 4
Door: Vera
Blijf op de hoogte en volg Vera
19 November 2014 | Tanzania, Arusha
16 november
Deze ochtend naar de kerk geweest. Dat was een hele belevenis! We kwamen aan bij een hele mooie grote kerk. De binnen en buiten muren waren wit en de achterste wand waar ook het podium was, had een hele mooie muurschildering.
De dienst begon met een aantal mooie songs. Er waren veel muziek instrumenten een drumstel, bas gitaar, elektrisch gitaar, 5 zangers/ zangeressen, keyboard en nog meer instrumenten. De mensen gingen helemaal los! De liederen waren er allemaal op gericht om God te prijzen. Met overal in de tekst heel veel halleluja!
De zang was geweldig, ik had de hele tijd kippenvel en soms zelfs tranen in mijn ogen. Dat kwam echt even binnen! De preek vond ik iets minder. Soms kreeg ik zelfs het gevoel van een sekte. Schrijf dit op! Zeg dit, zeg dat! Zo schreeuwde hij de hele tijd. Zeg: im a child of God! Zeg: hallelujah! Enz... Voor mij een beetje te veel gebiedende toon.
Na afloop ben ik met 2 andere mazungus (blanken) mee naar huis geweest. Ze woonden heel mooi! Daarna hebben we wat gedronken.
Toen we (ik was met Najoua) naar huis gingen hadden we nog een mooie uitdaging. We hadden geen sleutel van het huis... Dus zijn we in een tuuk tuuk gestapt om de sleutel op te halen bij de schoonmaakster. Dit was een geweldig ritje. We hebben enorm de slappe lach gehad omdat we zo enorm heen en weer werden geslingerd. De mensen hier leven zo in het moment en wij, Nederlanders hebben nog wel eens de neiging om voor uit te denken. Dus als je dan iets te vroeg zegt dat je links of rechts wil gaan wordt deze opdracht meteen uitgevoerd! En als je hem dan met handen en voeten taal probeert uit te leggen dat je pas zometeen bedoeld over een paar meter.. begrijpt hij er niks van (Engels kon hij niet). Als je bijvoorbeeld onderweg vraagt waar de cinema is of het internet café gaan de chauffeurs stoppen met rijden (ze zetten de auto nog net niet langs de weg om jou vraag te analyseren) omdat ze denken dat je er dan meteen heen wilt. Het gaat er niet in dat je soms gewoon iets vraagt zodat je weet waar het is. Als je dit eenmaal door hebt en je gaat er op letten kan het je een paar behoorlijke lachbuien bezorgen.
Mijn bezoek aan de Hadzabe staat ondertussen vast voor 27,28 en 29 november. Waarschijnlijk met 1 of 2 overnachtingen. Dat staat nog niet helemaal vast. Het wordt wel kamperen. Ik neem een tent mee en de voedsel pakketten die ik van Hille heb mee gekregen (avond maaltijden die je een paar min in water moet koken en dan klaar zijn) komen dan goed van pas. Ik heb er heel veel zin in!
Morgen ga ik naar de warmwaterbronnen (met de zelfde 2 muzungus van de kerk) want dat ging gister uiteindelijk niet door.
Liefs Vera
Ps. Bericht is wat laat gezet ivm internet... Because this is Afrika!
Foto's volgen noh
Deze ochtend naar de kerk geweest. Dat was een hele belevenis! We kwamen aan bij een hele mooie grote kerk. De binnen en buiten muren waren wit en de achterste wand waar ook het podium was, had een hele mooie muurschildering.
De dienst begon met een aantal mooie songs. Er waren veel muziek instrumenten een drumstel, bas gitaar, elektrisch gitaar, 5 zangers/ zangeressen, keyboard en nog meer instrumenten. De mensen gingen helemaal los! De liederen waren er allemaal op gericht om God te prijzen. Met overal in de tekst heel veel halleluja!
De zang was geweldig, ik had de hele tijd kippenvel en soms zelfs tranen in mijn ogen. Dat kwam echt even binnen! De preek vond ik iets minder. Soms kreeg ik zelfs het gevoel van een sekte. Schrijf dit op! Zeg dit, zeg dat! Zo schreeuwde hij de hele tijd. Zeg: im a child of God! Zeg: hallelujah! Enz... Voor mij een beetje te veel gebiedende toon.
Na afloop ben ik met 2 andere mazungus (blanken) mee naar huis geweest. Ze woonden heel mooi! Daarna hebben we wat gedronken.
Toen we (ik was met Najoua) naar huis gingen hadden we nog een mooie uitdaging. We hadden geen sleutel van het huis... Dus zijn we in een tuuk tuuk gestapt om de sleutel op te halen bij de schoonmaakster. Dit was een geweldig ritje. We hebben enorm de slappe lach gehad omdat we zo enorm heen en weer werden geslingerd. De mensen hier leven zo in het moment en wij, Nederlanders hebben nog wel eens de neiging om voor uit te denken. Dus als je dan iets te vroeg zegt dat je links of rechts wil gaan wordt deze opdracht meteen uitgevoerd! En als je hem dan met handen en voeten taal probeert uit te leggen dat je pas zometeen bedoeld over een paar meter.. begrijpt hij er niks van (Engels kon hij niet). Als je bijvoorbeeld onderweg vraagt waar de cinema is of het internet café gaan de chauffeurs stoppen met rijden (ze zetten de auto nog net niet langs de weg om jou vraag te analyseren) omdat ze denken dat je er dan meteen heen wilt. Het gaat er niet in dat je soms gewoon iets vraagt zodat je weet waar het is. Als je dit eenmaal door hebt en je gaat er op letten kan het je een paar behoorlijke lachbuien bezorgen.
Mijn bezoek aan de Hadzabe staat ondertussen vast voor 27,28 en 29 november. Waarschijnlijk met 1 of 2 overnachtingen. Dat staat nog niet helemaal vast. Het wordt wel kamperen. Ik neem een tent mee en de voedsel pakketten die ik van Hille heb mee gekregen (avond maaltijden die je een paar min in water moet koken en dan klaar zijn) komen dan goed van pas. Ik heb er heel veel zin in!
Morgen ga ik naar de warmwaterbronnen (met de zelfde 2 muzungus van de kerk) want dat ging gister uiteindelijk niet door.
Liefs Vera
Ps. Bericht is wat laat gezet ivm internet... Because this is Afrika!
Foto's volgen noh
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
